Η κάθε μέρα είναι μια νέα αρχή, κάθε λεπτό είναι μια νέα ευκαιρία, μην εγκαταλείπεις τη μάχη, όσο λυσσαλέα, κι αν σε κτυπούν, όση ασχήμια και αν σου δείχνουν, τόσο εσύ να επιμένεις, μην παραδοθείς, ποτέ, και για κανένα λόγο, πάλεψε σαν λιοντάρι που γνωρίζει πως η νίκη είναι η μόνη επιλογή. Θα χάσεις μόνο αν τα παρατήσεις.
Χριστόφορος Τορναρίτης
Βιογραφία
O Χριστόφορος Τορναρίτης γεννήθηκε στης 14 Ιουνίου του 1966 στη Λευκωσία. Εγγονός του πρώτου γενικού εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας Κρίτωνα Τορναρίτη.
Φοίτησε για δυο χρόνια στο Δημοτικό σχολείο Χρυσής Aκτής Αμμοχώστου και μετά την Τουρκική εισβολή στο Δημοτικό σχολείο Λυκαβηττού στη Λευκωσία.
ΝΕΒΕΡΣΑΡΕΝΤΕΡ
Περιγραφή
Εγκλωβισμένος στο ίδιο μου το σώμα τον κοιτάζω. Στέκεται σαν χαμένος σε μια αίθουσα, όπου στριμωχνόταν η χειρότερη πάστα ανθρώπων. Η όψη του δεν θυμίζει σε τίποτα εκείνον που κάποτε θαύμαζα, λες κι είναι κάτι άψυχο, ένα αντικείμενο άνευ αξίας. Το βλέμμα του γυάλινο και αγριεμένο, μοιάζει με Δαίμονα.
“Πώς έχεις καταντήσει έτσι;” Βλέπω τον πόνο σου, αυτόν που κανείς άλλος δεν διακρίνει, και την ντροπή σου, που έμαθες τόσο καλά να κρύβεις. Σε ξέρω γιατί είμαι εσύ.
Ξαφνικά μέσα μου κάτι ψιθυρίζει, μια φωνή που τρεμοσβήνει και ένα μεγάλο “γιατί”. Σε νιώθω, αναζητείς απεγνωσμένα βοήθεια, κάποιον να σου δώσει σημασία, να σε σφίξει δυνατά στην αγκαλιά του, κάποιον να σ’ αγαπήσει, να μη σ’ αφήσει ποτέ ξανά. Θες να ακουστεί η φωνή σου, νιώθεις την ανάγκη να μιλήσεις, να φωνάξεις – αλλά δεν μπορείς.
Έφτασε η στιγμή σου. Φτάνει πια! Συγχώρεσέ τους, δεν ξέρουν τί κάνουν. Άσε τα όλα πίσω σου και ζήσε. Πολέμησε. Τίναξε τα φτερά σου.
Και σε μένα, εδώ στο σκοτάδι της μοναξιάς, που σε περιμένω τόσα χρόνια, δώσε μου υπόσχεση, ποτέ ξανά δεν θα παραδοθείς – σε κανέναν και για τίποτα.
Χάνεις μόνο όταν σταματάς να ελπίζεις!